Edith Madou

Edith Madou (1964) begon haar artistieke reis bij de Academie voor beeldende kunst te Maastricht, waarna ze ook nog een opleiding ‘docent handvaardigheid’ volgde aan Fontys. Al snel volgde ze meerdere cursussen waarbij ze de verschillende technieken onder de knie kreeg die benodigd zijn om veelzijdig keramiek te kunnen maken.
Edith begon vissen te maken van keramiek. Het ongrijpbare, snelle, glinsterende dier vervaardigd van klei, vereeuwigd in steen. Bewegingsloos, maar toch levenskrachtig bijna een echte vis. Nu, ruim vijftien jaar later, is haar grote inspiratiebron nog steeds de zee; en maakt ze nog steeds vissen, maar de benadering is anders. Nu maakt ze kunstwerken die een verbeelding zijn van fantasieën en verhalen, een weerslag van haar denken, van dagdromen en ideeën. De zee, ons dagelijks leven van nu en van een eeuw geleden zijn haar inspiratiebronnen die ze verbeeld in begrijpelijke taal, heel direct, maar met ruimte voor een eigen verhaal.
Haar materiaal is voornamelijk keramiek dat ze combineert met andere materialen zoals: touw, lood, hout en glas. Door gebruik te maken van diverse keramische technieken bootst ze ook materialen natuurgetrouw na (o.a. fluweel, ijs, hout). Wat Edith maakt zijn kunstwerken van allerlei formaat vaak met vis maar vaak ook niet. Vissen zorgen voor een nieuwe dimensie. Ze maken de beelden verrassend, gek, speels en toegankelijk. Ze zorgen voor herkenning en maken het verhaal. De titels die de kunstwerken meekrijgen verwoorden de gedachte achter het beeld en vormen daardoor een belangrijk deel van het totaal.

‘’Water is oneindig. Water leeft.’’